Sır

Sadakatle yaklaşan bir günün ortasındayım. Sevgi ile çerçevelenmiş bir gün bu. Fırtına yeni durulmuş, belli. Her fırtına sonrası olur böyle, sukunete ulaşmanın en kestirme yolu belki de...

Bakınız evrene,doğaya... Sıkıntı olmadan, acı çekmeden bir bebek bile doğmuyor dünyada. Bunun bilincine varıyor belki de insan. Neden gülüm balım bir dünyada yaşayamadığımızın kanıtı bu. Ve insan anlıyor ki, herşey olması gerektiği gibi. Ne eksik, ne de bir fazla.

Kargaşa önce içimizde başlıyor. Korkular eşlik ederse, iş o zaman çığrından çıkıyor bence. Adı üstünde kaos! Negatif enerji alanına girip bir süre çıkamazsak, boğuşmaya devam ediyoruz. Çünkü hataların temelinde insanın kendine bakmaması vardır. Bu bir gerçek. Başımıza ne gelirse gelsin, kendimizin bu olayları çektiğini bilmeyiz çoğu zaman. İster iyi niyetli, ister kötü niyetli olalım her türlü olayı aslında kendimiz, kendimize çekiyoruz. Mıknatıs gibi. İster inanın, ister inanmayın bu olay adeta Güneş'in, Dünya'yı kendine çekmesi gibi... Yani aslında bir doğa kanunu...

1. Benzer benzeri çeker.
2. Içinde ne varsa onunla beraber çeker.

Yani, sevgi varsa sevgiliyi, öfke varsa öfkelileri çekersin. Kural bu kadar basit.

Başımıza ne gelirse gelsin, sakin kalmak bu noktada önemli işte. Kazaları, belaları bu noktada başımızdan defedebiliriz belki. Bilip bilmeden konuşmanın da önüne geçilebilirse tüm başımıza gelen olayları çözebileceğimize inanıyorum. Bir de bunu alışkanlık haline getirdik mi hayat daha da kolaylaşacak.

Niyeti temiz tutmak bu yazının ana fikri. Niyet temiz olduktan, kimseye zarar vermemek baş kural olduktan sonra sırtımız yere gelmez.

İnsan, yüreğinin kapılarını açadursun

Mucizeler de beraberinde gelir

Binbir güzellikteki çiçekler

O kapılara dizilir

İnsan, gönlünü kapatmışsa diğerlerine

Bilinmelidir ki insan acı çekmektedir

Pek çok kez yara almıştır,

İyileşmeye çalışmaktadır.

Bir küsüp bir barışması, bundandır.

Ve en nihayetinde

Kalbin de bir baharı vardır.

Çetin geçen bir kışın sonunda

Kar altında açan kardelenler vardır.

Ümitle beslenen...

Peki ya, kalp kapısı sonuna kadar açılırsa

Korku, endişe, ümitsizlik kapı dışına atılırsa

Epey bir yer açılır yeni olan ne varsa

Bir kaç gönül dostu da edinildi mi

Değmeyin keyfinize,

Haydi kalın,

Hep böyle afiyetle...

tuğba ünsal

02.01.2015

21:28