...

…

Oysa zaman hızla akıp gitmekteydi.

Arkasına bile bakmadan...

Boynuna dolamıştı zincirleri,

Vazgeçmişti artık zamana kement atmaktan!

Bir de sevgi vardı ya geride kalan,

Sancılar sarmış kalbine, kuş kadar ürkek kanatlar takan...

Belki de o yüzden esintiye dayanamadı, oldu kanatları kırılan...

Hiçbir yapıştırıcı merhem olamadı, oldu hamur kalbi katılaşan!

Nedeni, asla çözülememiş bir cinayet dosyasında saklıydı belki de...

Rüzgar öylesine güçlü esmişti ki harflerin üzerine,

Toplamak kolay olmamıştı dağın zirvesinde...

Martıların yardımı yetişmese belki de hiç açılmayacaktı malum dosya...

Zamanı gelince tüm sırlar açığa çıkardı ne de olsa...

Oysa serkeş dimağlara dayalıydı tüm gerçekler!

Ve bir o kadar yalnızdı içten çatlamış zihinler...

Koskoca Çınarlar bile dayanamadı,

Binlerce parçaya bölünüp dağıldılar birer birer...

Kara kediler de karıştı,

Belli ki ahlak polisi kesilmişler!

Kısa çöp çekildiyse bu saatte,

Bilinmelidir ki geceye sıkışmıştır tüm iyi niyetler

Siyahlaşmış kalpler içten içe yanarken,

Belli ki soğuğa alışmış camdan teraneler

Sadece sevgiye susamıştı ,

Kulak arkası edilen tüm bilinmezler

tuğba ünsal

01.07.2013

15:24

İllüstrasyon, Graham Franciose'a ait.