27 Ocak 2009 Salı

İrem'e...


Yıllar ne çabuk geçti. Daha dün seni uyuturken ‘Abla, o sevdiğim şarkıyı söyle’ diyen o küçük Japon kızın sözleri hala kulaklarımda… Beraber oynadığımız evcilikler, sözüm ona açtığımız şirketler, öğretmencilikler hep aklımda…

Küçüklüğünden belli olan ne istediğini bilen tavrın ve haksızlıklara karşı gösterdiğin direnç nedeniyle hep avukat olacak bu kız derdim. Ama dedim ya, sen her zaman ne istediğini çok iyi bildiğinden kendi yolunu seçtin, iyi de yaptın kardeşim.

Evet, bu geçen zamanlar içinde hayatta zorlandığın, veryansın ettiğin zamanlar oldu. Ama layıkıyla bu hayatı alt etmesini bildin ve bilmeye devam edeceksin. Buna hiç şüphem yok.

Benim en iyi arkadaşım, bazen yol göstericim, yüreklendiricim oldun. Bunların değerini hiçbir şeyle mukayese etmem mümkün değil.

Beraber geçirdiğimiz 27 yıl için sana çok teşekkür ederim kardeşim.

Nice 30’larda, 40’larda, 50’lerde beraber olmamızı diliyorum.
Ve bütün ömrün boyunca mutluluk peşini bırakmasın, o Japon gözlerin hep gülsün.

Her şey tam da planladığın gibi gerçekleşsin.
Kısaca…
İyi ki doğmuşsun be kardeşim.

Seni hep sevecek ablan…

T

1 yorum:

  1. Oynadığımız oyunlar kadar güzel, bana söyledğin şarkılar kadar neşeli ablam.İyiki doğduk canım Georgem..seni çoooooook seviyorum:))

    YanıtlaSil