Yalnızca
Kimsesizler
Ormanı'nda, yeni doğmuş bir günün sonunda
Nadide
yetişen sevgilerin barınmaya çalıştığı bir ortamda
Taze
aşkların baki kalması ne kadar da zor... Bunu anladığında
Elinde
ne var ne yoksa koruma altına alırsın, dikkatli ve usulca
Ya
ondadır ya bunda, kaçın kurası gezer ortamda, el ele, kol kola
Acıyı
durduramadığından şikayetçiydi tüm mazlumlar, bir arada
Katılaşmış
kalplerin çok olduğu bir ortamda, bir o kadar saygısızca
Kenetlenmişti
korkmuş yürekler, bir umutla, birbirlerine sıkıca
Ceylandan
bile ürkek, bir o kadar çaresiz ve usanmış olunsa da
Yine
de yaşamak gerekti doyasıya, hiç pişman olmamışcasına
Dikilmiş
ve çok az sulanmış umutlar belki yeşerir diye, umarsızca
Bekliyordu
insanoğlu, ne zaman bitecek bu kavga diye, sabırsızca
Yollar
bitmemiş, dar geçitler aşılamamış olsa da, vız gelirdi insana
Dile
gelmemiş aşklar, birbirine kavuşacaktı, zamanla azalsalar da
Belli
ki çiçekler de yardıma hazırdı, zor koşullar altında açsalar
da
Yalnız
gönül kapısı aralanmalıydı, rahmet her zaman bol olsa da
tuğba ünsal
11.10.2015
17:17
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder